maandag 30 september 2013

Uitslag give away

Ja, ik weet het, ik ben een dag te vroeg...
Maar vandaag is het precies 22 jaar geleden dat mijn mooie Kabouter als klein Kabouterbaby'tje geboren werd. Hij kwam ruim 9 weken te vroeg ter wereld, maar deed het gelukkig heel goed. Hij was een inimini mannetje van 45 cm en 1920 gram.
Nu is hij bijna 2 meter en heeft hij schoenmaat 47, dus eigenlijk echt geen Kabouter meer maar meer een Grote Vriendelijke Reus (GVR). En, omdat bij een verjaardag hoort dat je trakteert, besloot ik dat maar een dagje eerder te doen.

Voor de plaat met haakjes waren er 6 gegadigden en ik heb Vogel een getal laten roepen onder de 7.




De gelukkige winnares is: Camomille.









Er waren in het totaal 9 kanshebbers voor dit pakketje.

En de geluksvogel die dit heeft gewonnen is: Marl127.







Voor de zeepjes waren er 2 liefhebbers, dus meer kans....

Es, jij bent de mazzelaar die deze leuke zeepje kan ontvangen.


Als de winnaressen mij even een mailtje sturen met hun adres, dan kan ik zorgen dat de pakketjes bij jullie thuis worden bezorgd. Gefeliciteerd, dames!!


maandag 23 september 2013

Donker.... dus we maken licht

Ja, ik weet het, het is al weer even geleden dat ik iets heb gedaan met mijn blog. 
Maar elke keer dat ik eraan dacht om iets te plaatsen, 
besloot ik dat ik toch geen zin had.
Het hele gebeuren met de jongetjes is me niet in de koude kleren gaan zitten....

Wel een beetje bezig geweest de afgelopen weken, met verschillende projecten. 
Een paar daarvan kan ik nog niet laten zien,
 dat zijn verjaardagscadeautjes voor mijn vriendin. 
Die houden jullie te goed tot volgende week.

Omdat het toch weer erg snel donker begint te worden en 
ik overal weer kaarsjes aan heb, heb ik weer wasballonnetjes gemaakt. 
Ik heb er al eerder een how to van gemaakt voor een vriendin. 
Die zal ik hier ook plaatsen.

Vul waterballonnetjes met water en smelt kaarsvet in een blik, au bain marie. 
Dit kunnen  ook heel prima restjes kaars zijn.


Doop de ballonnetjes in het warme kaarsvet.
Zet ze tussendoor te drogen op een stuk vetvrijpapier. 
Zo krijg je ook een vlakke bodem. 
Meerdere lagen, dus meerdere keren onderdompelen voor een stevig resultaat.

Als alle was hard geworden is kan je de ballon lek prikken.

De randen recht snijden en daarna een bakplaat even op een gaspit verwarmen.
Vetvrijpapier erop leggen en de randen mooi glad smelten.

Waxinelichtjes erin en je hebt een mooi sfeervol licht. 
Mooi als cadeautje of voor op tafel.
Ja, de was smelt een beetje, maar als het te lelijk wordt
 kan je ze gewoon weer opnieuw omsmelten....
Ik heb het op deze site gevonden.

Nog een weekje tot de give away eruit gaat, dus.... 
het kan nog als je nog niet hebt gekozen.




donderdag 12 september 2013

Give-away

Ok, ik heb besloten dat ik nu maar weer iets 
vrolijkere dingen moet doen en schrijven,
 na mijn laatste twee berichten.
En, ik had jullie nog een give-away beloofd.

Ik heb 3 verschillende cadeautjes, dus ik zou zeggen voor elk wat wils.

Cadeautje nummer 1, een vrolijke plaat met haakjes.

Cadeautje nummer 2, een "reiskoffer" met naalden, 
een rolletje tape met stoere teksten
en een pakketje met zelfklevende stukjes stof 
(handig om als boekbinderstape te gebruiken)

Cadeautje nummer 3, vier mooie, verschillende, oude, 
maar nog steeds heerlijk ruikende zeepjes.

Hoe het werkt zal bij bijna iedereen wel bekend zijn...
Je mag aangeven voor welk cadeautje (nummer) je mee doet 
en je moet volger zijn of worden van mijn blog.
Ik zal op 1 oktober voor elk cadeautje een gelukkige winnaar trekken, 
dus tot die datum heb je de tijd om hieronder een leuk berichtje achter te laten.


dinsdag 10 september 2013

Verbijstering...

Gisterochtend in de auto op het nieuws iets gehoord over weer een vader die zijn drie kinderen had vermoord en daarna zichzelf van het leven had beroofd. Naar bericht, maar verder geen aandacht aan besteed.
Tot het telefoontje van mijn zusje. Op dat moment zakte even de grond onder mijn voeten vandaan.
De oudsten twee jongetjes bleken de zoontjes te zijn van iemand die ik al bijna mijn hele leven ken...........
Wat leek mijn verdriet om Muis onzinnig, zij leeft!! 

Maar de beide moeders staan met lege handen... 
Onvoorstelbaar, wat een onpeilbaar verdriet. Geen woorden voor...

Brandt een kaarsje voor je drie jongetjes en hun moeders, alsjeblieft.

maandag 9 september 2013

Muis

Zaterdagochtend vroeg was ik al ver voor de wekker wakker met het gevoel bijna niet te hebben geslapen. Zodra ik beneden ben werd er op het keukenraam geklopt en stond mijn dierbare vriendin voor de deur.
Kopje koffie, beetje ontbijt (lukte niet zo erg) en daarna alle dozen en spullen, die al een dag in de woonkamer klaar stonden, in de gehuurde kar pakken.
Terwijl we daarmee bezig waren kwam mijn zusje met mijn kleine neefje van net 1 jaar. Ze kwam helpen met inpakken en uitzwaaien en natuurlijk om Vogel mee naar haar huis te nemen, zodat hij het weekend bij haar en de kinderen kon logeren.
Alles ingepakt in de auto en de kar, nog een laatste knuffel aan tante, neefje (zou hij haar nog herkennen als ze weer komt?) en natuurlijk een stevige omhelzing van Muis en Vogel. Daarna ging mijn zusje weg. Knuffel voor mij en natuurlijk voor Muis van mijn lieve vriendin en zij ging ook weg.
Tja, toen moest Muis nog van alle dieren afscheid nemen, vooral van haar eigen kat "Frutsel" en onze hele oude dame (die ze waarschijnlijk niet meer in leven zal aantreffen).
Uiteindelijk in de auto met de kar erachter en gaan, op naar Roeselare, België....
Onderweg kwamen we er ineens achter dat het onze trouwdag was, totaal vergeten!!

Zondagochtend was ik ook al voor de wekker wakker en had al net zo slecht geslapen als de nacht ervoor. We hadden de avond ervoor in een pizzeria gegeten met z'n drietjes en daarna Muis bij haar "kot" afgezet. Wij sliepen in een hotelletje in de buurt. Toen de eigenaresse hoorde dat wij van zo ver kwamen en onze dochter in Roeselare  achterlieten voor de studie, gaf ze direct haar kaartje en privénummer aan Muis. Voor het geval er ooit iets was en wij niet snel konden komen of voor praktische informatie. Zo ontzettend lief!! Als iedereen zo lief voor mijn meisje gaat zijn dan komt het wel goed daar!
Na het ontbijt hebben we samen met Muis de laatste dingen opgehangen en de meeste dozen uitgepakt. Haar kot was een huis geworden. Nu moet het nog een thuis worden, maar ik denk dat dat wel gaat lukken.

Maar ja, toen kwam het moeilijkste, we moesten afscheid nemen en zonder Muis weer terug rijden naar Groningen.... Tranen, knuffels en niet weg willen....
De Nederlandse grens over gaan en eigenlijk terug willen rijden en haar ophalen...
Maar ook zo ontzettend trots op onze super stoere en dappere Muis!!
Lief, mooi  Muisje, ik mis je nu al, maar ik wil dat je daar een hele fijne studie tijd gaat hebben en geniet, maak nieuwe vrienden, leer, studeer en wordt gelukkig! Ik hou van je en ben er trots op dat ik jouw moeder ben!

maandag 2 september 2013

Dubbel gevoel

Ja, een heel dubbel gevoel. Aan de ene kant super trots, maar aan de andere kant ook erg verdrietig.
Mijn lieve Muis gaat over een week naar België verhuizen voor haar verdere studie.... En ja, dat is echt super stoer van haar, vandaar trots. Maar mijn lieve meisje gaat uit huis en wel heel ver weg! Het is hier vandaan ruim 5 uur met de auto en ruim 7 uur met de trein. Het is dus niet te doen om even een weekendje naar huis te komen, dat haalt ze niet met de trein.
Maar goed, hier in huis wordt alles voorbereid op de verhuizing. Ze heeft nu bijna haar hele kamer ingepakt, bijna alles wat ze nodig zou kunnen hebben om zelfstandig te kunnen wonen, is gekocht/gevonden/gekregen/gemaakt en ingepakt.
Moeders maakte voor haar kot nieuwe gordijnen en omdat er toch stof over was, ook maar kussens voor op de stoelen en een sprei voor op haar bed.
Kon ik gelijk mijn nieuwe lockmachine uitproberen en leren kennen.
En omdat ik nu steeds een theedoek onder mijn machines legde (schuift makkelijker), heb ik gelijk maar matjes genaaid voor onder beide naaimachines.
Omdat ik geen biaisband in de juiste breedte meer had, heb ik de randen nog niet netjes afgewerkt. Dat komt nog (of niet, zo werkt het ook). 
Ik heb een laagje gewatteerde stof tussen twee lapjes genaaid en aan de zijkant ook nog een stukje dubbel gevouwen. Nu is het opbergplek voor mijn tornmesje en centimeter en kan ik hem ook gelijk gebruiken als speldenkussen.
Het enige wat ik nu nog moet hebben is mijn eigen hobbykamer. Maar ja, dan zijn we weer terug bij het bovenstaande. Als Muis weg is, krijgt Vogel haar kamer, nadat ik hem heb "ontmeisjest". En dan krijg ik Vogeltjes kamer als hobbykamer (en daar slaapt Muis dan ook als ze thuis is). Daar kunnen mijn machines gewoon op tafel blijven staan. Dat is natuurlijk heel fijn, maar ja....
Ik weet het ze is 19 en ik ben een ontzettende kloek... Kan er niks aan doen..