zondag 16 november 2014

Lang geleden

Jaja, ook ik ben al lang niet actief geweest in blogland... Ik weet het, je leest het steeds op allerlei blogjes.
Maar het is zo'n rare en drukke maand geweest dat er blijkbaar geen energie over bleef om te bloggen.

Twee weken geleden is helaas ons bijzondere konijn Beer ineens ziek geworden. Hij ademde heel moeilijk en lag in het hok in plaats van buiten te spelen in de tuin. Dus gelijk naar de dierenarts met hem gegaan. Volgens haar was Beer niet zo ziek dat ze hem wilde opgeven. Dus, wij ook heel voorzichtig optimistisch, zou het dan toch zijn dat hij bij ons blijft?


Beer lag lekker in de huiskamer, in een bak van het (nood) konijnenhok. Hij was heel koud, dus legde we steeds dekens over hem heen, maar daar kroop hij onderuit. Gelukkig was Summer zo lief om tegen hem aan te kruipen en hem zo warm te houden.
Helaas liet hij 's avonds heel duidelijk merken dat het genoeg was. Hij liet zijn medicatie zo weer uit zijn bek lopen. Dus heb ik hem mee naar boven genomen toen wij naar bed gingen. Hij stond in zijn bak naast mijn bed met een kruikje onder zijn buik.
In de loop van de nacht werd hij heel onrustig en heb ik hem maar bij me in bed genomen. Als hij tegen mij aan lag was hij rustig. Zodra ik aan zijn ademhaling hoorde dat het niet lang meer ging duren hebben we Muis ook bij ons in bed gehaald. Zo is ons lieve, bijzondere, enorme Beertje tussen mij en Muis in bed overleden.
Het is nu twee weken geleden en ik kan dit nog niet schrijven zonder in tranen te zijn. We missen hem vreselijk. En Maya en Rosie, zijn dames, ook. Ze lijken er maar niet aan te kunnen wennen dat hun lieve vriend en beschermer er niet meer is...

Afgelopen maandagochtend konden we helaas weer hals over kop naar de dierenarts. Dit keer met Summer.
Ze rende over het aanrecht en gleed uit. Tijdens haar val is haar pootje in een handgreepje van een la vast komen te zitten. Dus er lag een gillende kitten volledig in paniek op de grond.
Ze trok haar pootje zo hoog op dat ik bang was dat haar poot uit de kom lag, dus hebben we har heel strak in handdoeken gewikkeld om te stabiliseren.
We waren eerder dan de dierenarts bij de kliniek en tijdens het wachten was Summer in mijn armen in slaap gevallen. Zo veel vertrouwen...
Zodra de dierenarts er was konden we met haar naar binnen en daar werd al gelijk duidelijk dat het niet uit de kom was, maar haar voet gebroken. Dus gelijk een pijnstiller gegeven en wachten op de foto. We moesten haar achterlaten. Dat vond ik zo naar!
Maar gelukkig belden ze al snel dat het inderdaad gebroken was en vroegen ze of ze haar onder narcose in het gips mochten zetten. Ja natuurlijk!! Zijn er serieus mensen die hun dier pijn laten lijden???? Ja dus...
Al snel mochten we haar ophalen.
Ons drukteschoppertje heeft er helemaal niks van geleerd. Ze is nog steeds een klim en klauter monster, die nu ook nog eens boos is dat ze NIET naar buiten mag! Op woensdagochtend kwamen we beneden een daar zat Summer naast haar gips.... Dus weer naar de dierenarts voor nieuw gips.
Gelukkig kon het dit keer met een roesje en mocht ik erbij blijven en gelijk weer mee naar huis nemen.
Nu slaapt ze in de (nood) konijnenkooi in onze slaapkamer en ligt ze overdag veel op ons bed. Daar is het rustig en gaat ze niet achter Amara of Pucca aan rennen. Maar we zullen blij zijn als het gips er over 2 weken vanaf mag.... En Summer nog veel meer, want dan mag ze weer buiten spelen!


Afgezien van alle drukte met de dieren ben ik heel druk geweest de afgelopen maanden met produceren. Nog net geen massa productie, maar het komt in de buurt.
Veel uren achter de naaimachine gezeten, veel gehaakt en gemaakt.
Want, ik heb sinds 2 dagen een kast gehuurd bij de winkel Mijn Tafel.


Heel spannend, wat er gaat verkopen. Muis heeft ook veel 3d-kaarten gemaakt en ook die hebben we erbij in de kast gezet. Nu is het afwachten.
Het leuke is dat ik via de computer kan volgen wat er is verkocht. Alles heeft een code op het prijsstickertje staan en met die code kan ik zien wat het is dat verkocht is.
Het eerste dat weg was, was mijn medicijnkastje. daar had ik gaatjes in geboord een een rood kruis op geborduurd. Verder is nu wat klein spul verkocht. We zullen zien....

zondag 19 oktober 2014

Cowl

Met name op Facebook zag ik zo veel mooie cowl's voorbij komen dat ik het toch ook een keer moest proberen.
Ik had nog genoeg wol liggen en koos uiteindelijk voor gemêleerde wol met glittertjes van de Lidl.

Heel simpel haakwerkje, in een paar uurtjes klaar. Daarna knoopjes eraan naaien en toen vond Summer dat het een heerlijk plekje voor haar was om in te gaan wonen....

Tja, snap ik best, maar hij is toch echt voor mij, voor als het ooit weer koud gaat worden. Al genoot ik gister heerlijk van de warme dag!

Het eindresultaat...  Simpel, maar heerlijk warm en erg vrolijk.

Gister laat in de middag kwamen Manlief en Muis met al haar spullen weer terug vanuit Roeselare. Ze woont dus nu weer (tijdelijk) thuis. De kar met spullen staat nog voor de deur, vandaag alles uitpakken en uitzoeken. Wat moet hier blijven en wat kan opgeslagen worden. Gelukkig heeft mijn overbuurvrouw Ina een garagebox, waar we wat troep in kwijt kunnen. Muis heeft immers hier in huis niet haar eigen potten en pannen nodig...
Het zal dus nog een drukke en vermoeiende dag gaan worden.

donderdag 9 oktober 2014

Krukje

Een paar weken geleden kocht ik bij de kringloop dit oude krukje.

Ik twijfelde of ik hem alleen zou schilderen of helemaal zou veranderen. Maar nadat ik hem schoon maakte met water en zeep wist ik heel zeker dat die biezen eraf moesten. Wat een stank!!! Ik denk dat ze een keer eerder al nat waren geweest, want ze waren toch vies...

Summer "hielp" me met het verwijderen.

Daarna een plankje erop gemaakt en daar weer een dikke laag schuimrubber boven op.


Ik heb een hoes gehaakt van dubbel dikke Saskia van de Wibra en daar uiteindelijk nog met de zelfde wol een roos erop geborduurd in kruissteek.

Het was wel even werk, maar ik ben er zo blij mee! Zo kan dat oude krukje nog wel weer een tijdje mee.

woensdag 1 oktober 2014

Gebonden

Tja, met een jongen die niet zo veel kan, of beter gezegd, niet zo mobiel is, ben je redelijk aan huis gebonden.
Gelukkig heb ik afgelopen maandag mijn revalidatie afgesloten en hoef ik nu niet meer twee keer per week naar het revalidatiecentrum. Maar ja, nu zitten Vogel en ik samen thuis....
Hij woont op de bank, met zijn voet omhoog. Daar kijkt hij tv, speelt met lego, laptop, boerderijmini's (van de Appie), leest, eet, drinkt en verveelt zich...
Gister hebben we ook nog maar een rolstoel geleend bij het uitleencentrum. zodat ik hem mee naar buiten kan nemen. Want met die krukken is hij (nog) niet zo erg handig. Maar jeetje, stel je voor dat ze die rolstoelen ook gebruiksvriendelijk zouden maken.... Het duwt toch zwaar!!!

Maar genoeg geklaagd!
Ik heb de afgelopen week ook nog wel wat kunnen maken, gelukkig. Voor mijn lieve vriendin, die afgelopen weekend 40 werd, haakte ik op haar verzoek een lange, zwarte sjaal, die meerdere keren om haar nek kon. Ach, toen maakte ik er gelijk nog maar een paar vingerloze handschoentjes bij volgens het patroon van ing-things.

Ook naaide ik, hoe kan het ook anders, nog een tasje. Deze maakte ik met twee verschillende kussenslopen van de kringloop.



Tot slot wil ik toch nog even bedelen... Niet voor mijzelf hoor! 
Muis gaat komende zondag abseilen, hier op de Grote Markt in Groningen. Dat doet ze om geld in te zamelen en aandacht te vragen voor Pink Ribbon en natuurlijk omdat het een superleuke kans is om zoiets te doen!
Nou moet je je minimaal voor 100 euro laten sponseren om naar beneden te mogen gaan aan een touwtje. Dat heeft ze gehaald, maar ze had eigenlijk als doel gesteld om 150 euro in te zamelen.
Dus, lieve, lieve volgers, lezers en mede bloggers, wie oh wie kan er een paar euro missen voor een goed doel?

Dit is Muis haar persoonlijke sponsor pagina bij Pink Ribbon: KLIK

maandag 29 september 2014

Wat een week....

Al maanden ben ik in de revalidatie hard aan het werk om een nieuw evenwicht te vinden tussen inspanning en ontspanning. Dat is makkelijk gezegd en heel moeilijk te doen!
Ik ben door ons leven met onze bijzondere jongens getraind in doorgaan, doorgaan en rennen, rennen, rennen en ineens zei mijn lijf STOP!
Ik heb nu geleerd dat ik mag stoppen met rennen.... Geloof me, dat is niet makkelijk (geweest).
En één van de doelen was om mij weer te helpen om mijn werk weer te kunnen doen.
Helaas lijkt het erop dat ik toch ander werk moet gaan zoeken, of dat ze binnen de organisatie ander werk voor mij moeten gaan vinden. Aan het bed staan zit er voor mij, helaas, niet meer in... Te zwaar werk, te veel tillen, trekken en te veel lopen.
Dus, nu weer gesprekken bij de bedrijfsarts en bij een arbeidsdeskundige om te gaan inventariseren wat ik wel en niet kan. Dan kan er gezocht worden naar werk wat ik wel kan.
Deze beslissing ging met de nodige tranen gepaard. En er zullen vast nog wel wat tranen vloeien voor ik me neer kan leggen bij deze ongewenste carrière-switch.

Het gesprek op mijn werk was op donderdag. Op vrijdag bleek dat Muis niet meer verder wil met haar opleiding in België. Het leersysteem is zo anders dan hier in Nederland dat het haar toch echt zwaar valt. Dus het eerste jaar moest ze overdoen. Helaas bleek dat ze meer moest herkansen dan ze dacht en toen zakte (niet geheel onterecht) de moed haar in de schoenen.
Dus, we hebben over een paar weken weer een kind meer in huis, met alle gevolgen van dien. Naaikamertje? Tja... ik zal de studeerkamer moeten gaan delen met Manlief. Vogel gaat weer verhuizen en Muis kan dan weer op zolder gaan wonen.

En als sluitstuk van de week vierden we gister Kabouter's 23e verjaardag. Een heerlijke, zonnige dag. Lekker in de tuin, gezellige visite en familie. Na een fijne dag samen gegeten en de kinderen gingen nog even buiten op de trampoline springen. En daar ging het mis....
Vogel kwam neer op de voet van zijn neefje en zijn enkel klapte om. Neefje blauwe voet en Vogel had een soort struisvogelei op zijn enkel...
Mijn schoonzusje is huisarts en die was het met mij eens dat het gebroken of gescheurd moest zijn. Nichtje bevestigde dat ze iets had horen kraken. Tja, dan maar naar het ziekenhuis.

Dat werd een lange, lange avond wachten! En inderdaad, hij heeft zijn enkelbanden afgescheurd, inclusief een stukje bot. Nu een weekje gips en pootje omhoog! Rond hupsen op krukken is erg moeilijk, maar in huis nog wel te doen. Morgen toch maar een rolstoel halen, zodat hij ook naar buiten kan.


Het is me wel een week geweest... Nu is het wel weer genoeg!!

zondag 21 september 2014

Nog een nieuwe naaimachine en meer...

Gister heb ik mijn verzameling naaimachines aangevuld, nu heb ik er drie op een rij staan.
De middelste op de foto was de machine waar ik het meeste op naaide, maar zoals heel veel nieuwere machines, is hij niet zo sterk. Ik had altijd moeite met dikkere stof naaien.
Ik kreeg steeds meer spijt dat ik ooit mijn degelijke ouderwetse Singer had weg gedaan. Die kon vooruit, achteruit en zigzag. Meer niet. Maar dan kan er ook niks stuk gaan....
Dus een paar dagen geleden heb ik op Marktplaats op deze mooie blauwe machine geboden. 
Ik kreeg een mailtje dat ik hem voor 15 euro mocht komen halen. Een prachtige ouderwetse degelijkheid, die vooruit, achteruit en zigzag kan. Met een stevige motor. En voor 10 euro meer mocht ik alle handwerkspullen ook meenemen. Nou, daar zei ik geen nee tegen!
De eigenaresse was inmiddels 92 en was verhuisd naar een verpleeghuis. Haar kinderen haalden het huis leeg en waren blij dat ik alles mee nam.
Ik kwam daar in een gebloemde wikkeljurk (het was tenslotte mooi weer gister) en de zoon des huizes zei dat hij zich zijn moeder ook in zo'n jurk kon voorstellen. Hij was er daardoor van overtuigd dat de machine op een goede plek zou komen. Dat vond ik zo'n lief compliment!

Thuis gekomen begon de schattenjacht, wat zat er allemaal verborgen in de dozen en zakken die ik had gekregen?

Vogel en ik hebben alles uitgezocht en ook wat rommeltjes weg gedaan. Maar deze schatten blijven!
Een grote mand met wolletjes, een doos vol met zakjes nieuwe knopen, twee blikken trommeltjes met bandjes en drukkertjes, kraaltjes en andere naaispullen en dit schattige mandje met bloemetjes lapje.
(Het mandje gaat grijs worden en het lapje zal vast nog wel iets worden.)

Ook kreeg ik de stof mee die mevrouw nog had staan. Vier verschillende, enorme hoeveelheden, voering achtige stof. Meters en meters... Het is niet echt voeringstof, het is iets dikker. Maar wat ik er van moet maken? Dat is me nog niet helemaal duidelijk.
Ook zat er een dikke rol rode boordstof bij, dubbel dik en ongeveer 1.40 breed en meters lang!!! Dat worden heeeeeeel veel boordjes langs rokjes en andere dingen.
Ik kreeg er een paar losse lappen / gordijnen bij en van een soort net-gordijn heb ik vanmiddag twee simpele boodschappentasjes genaaid. Op mijn nieuwe machine... Zalig, als een zonnetje...


Ik kreeg ook een doos vol borduurgaren, wat ik niet zal gebruiken, de klosjes garen natuurlijk wel.
En heeeeeel veel breinaalden in alle maten en ik brei nooit!
Dus, wie oh wie maak ik blij met het borduurgaren? En wie met de breinaalden?

En, ik heb nog een vraagje...

Deze paddenstoel vond ik ook tussen alle dingen.
Iemand een idee wat het is? Waar het voor dient?

Volgens Vogel was het een tol, maar ja, waarom zou je een tol in je naai-spul stoppen?

vrijdag 19 september 2014

Geweldige dag met een naar einde

Muis had kaartjes voor het enige concert (in Paradiso) wat Jurk dit jaar zou geven. Ken je Jurk niet? Dan raad ik je aan om even naar dit mooie liedje te luisteren.
We besloten samen te gaan en er een dagje Amsterdam van te maken. Omdat we na de hele late trein nog weer terug naar Groningen moesten, besloten we de auto achter het station te parkeren.

Samen gezellig in de trein, lekker rond gelopen in Amsterdam, wat lekkers gegeten. Kortom heerlijke dag.

Daarna een geweldig concert!!
Muis en ik zaten helemaal boven in de linkerbovenhoek, zie je ons zitten? ;)
Prachtige muziek, goede sfeer, echt genoten!

We hadden geluk en konden een rechtstreekse trein naar Groningen nemen. Daar kwamen we om half 2 'snachts aan. Helaas konden we snel naar huis gaan wel vergeten...

Deze foto heb ik vanmorgen gemaakt....
Maar gisteravond vond ik mijn auto, met politielint aan de deur, een briefje op de bestuurders stoel en overal glas!
Iemand vond het blijkbaar leuk om mij met veel rommel op te zadelen. Glas overal, de gehandicaptenkaart van mijn zoon weg, zonder ruit terug naar huis rijden en heel erg geschrokken. Eerst vannacht nog langs het hoofdbureau van de politie gereden. Daar een afspraak gemaakt om vanmiddag aangifte te komen doen.
Maar erg behulpzaam van de politie, vanmorgen stond er al een agente voor de deur. Ze kwam mijn aangifte opnemen, top!

Helaas niet alleen rommel, maar ook veel kosten.... Nieuwe parkeerkaart, 95 euro. Nieuwe ruit, eigen risico, 75 euro.
Bedankt grapjassen!! Ik kon er niet om lachen....


dinsdag 16 september 2014

Tasjes, zakjes en ander spul

Mijn (gedeelde) zolderkamertje was zo langzamerhand weer dicht aan het groeien. Het was gewoon een bende met stapels stof en wol op het bureau.
Maar ja, het past ook niet meer in mijn bakken. Ik heb zo veel stof verzameld....
Dus, dat moest anders!
Alle lappen in handen gehad en op kleur gesorteerd. Bleek ik zelfs meer blauwe dan rode stof te hebben... Nooit gedacht!
Bij de Blokker waren ze zo lief om net nu de plastic ladeblokken in de aanbieding te doen. Nu al mijn lapjes netjes op kleur in de laatjes opgeborgen.
Op mijn bureau en op de ladekastjes een mandje met lopende projecten. Het is weer netjes en er is weer ruimte.

Als je goed kijkt zie je op de foto links-boven een grote zak rijst liggen. Rijst? Ja, rijst. Dat heb ik nodig om mijn handwarmertjes te maken.

Ik maakte voor een vriendin, die veel last heeft van haar rug, een warmte zak voor haar rug.
Doordat die doorgestikt is blijft de rijst op zijn plek en zakt het niet naar beneden.

En de handwarmertjes zijn altijd een fijn, klein cadeautje waar je (bijna) iedereen een plezier mee doet.
Even in de magnetron en dan lekker in je jaszak, voor een winterse wandeling.
Of zoals een collega vertelde, lekker warme handen als je met koud weer staat te wachten tot de voetbaltraining van je kind afgelopen is...




Nu ik mijn lapjes weer allemaal in handen had gehad, kreeg ik gelijk weer zin om van alles te naaien.

Eerst maakte ik een boodschappen tasje volgens het zelfde patroontje waar ik eerder tasjes van maakte. Alleen knipte ik het nu van twee verschillende stofjes. En daarna maakte ik de tas met rozen. Het was een tafelkleedje van de kringloop, lekker stevig en heel vrolijk.


Eigenlijk had ik me voorgenomen om geen stof meer te kopen. Ik heb al zo veel en ik moest van mijzelf eigenlijk eerst wat meer opmaken.
Maar ja, als je dan bij de kringloop tegen twee van zulke geweldig grote lappen vrolijke tricot aanloopt...
Dus, ik kon ze echt niet laten liggen!
Nee, dit worden mijn nieuwe jurkjes.
Ooit, als ik tijd kan maken....

vrijdag 12 september 2014

Omslag en een scoody

Deze zomer ben ik door gekomen zonder zomerjas!
Ik moest een nieuwe jas en na lang zoeken had ik een leuke gevonden. Helaas was die na één keer dragen al kapot, dus die heb ik terug gebracht.
Ik was van plan geweest om een andere te zoeken, maar het kwam er niet van....
Dus ik heb de hele zomer omslagdoeken gedragen en als het echt koud was, droeg ik een wat dikker jack.
Een vriendin van mij zag mij steeds met verschillende doeken rondlopen en zo'n lekker warme omslag leek haar ook zo heerlijk... Maar ze had al jaren niet gehaakt, dus vroeg ze of ik het wilde doen voor haar. Tuurlijk wel.
Dus ik haakte deze extra grote omslag voor haar, niet dat ze groot is, maar ze wilde een doek waar ze lekker in weg kon kruipen. Ik denk dat dat hiermee wel gaat lukken.
Ze heeft alleen nog maar foto's gezien van de doek, dus ik ben benieuwd hoe ze hem vindt.


Muis vroeg begin van de zomer of ik voor haar deze scoodie voor haar wilde haken. Omdat ik nog zo veel projecten had liggen die tijdsdruk hadden, moest ze wachten. Niet dat ze er in de zomer iets aan had gehad....


Een scoody is een combinatie van een scarf met een hoody, wij zouden het een sjuts of een maal moeten noemen... Maar ja, dat klinkt toch minder leuk, haha.... 
Aan de uiteinden van de sjaal zitten zakken waar je lekker je handen in kan stoppen. Laat voor haar de kou maar komen. Voor mij liever nog niet!


Ons lieve Summertje is een dikke boef! Ik heb zo veel lol met en om haar. Wij allemaal...
Nee, dat is niet waar, Pucca moet nog steeds niks van haar weten en komt liever niet binnen. 
Maar Amara is haar grote idool! Alles wat Amara doet, probeert Summer na te doen. Zo grappig!
Heel zielig voor Summer (vindt ze zelf) dat ze nog niet alleen naar buiten mag. Alleen onder begeleiding van ons mag ze in de tuin. Maar Amara mag natuurlijk wel zelf door het kattenluikje naar buiten en zij niet....

dinsdag 26 augustus 2014

Weer een tas

Vorige week schreef ik al dat ik een paar leuke lapjes
had gevonden bij de kringloop.
Al in de winkel dacht ik van dit lapje, was volgens mij een soort
tafel-loper, dat daar een mooie stevige tas van te maken was.
Dus, van het weekend lekker een paar uur achter mijn
naaimachine gezeten en ja hoor,
daar kwam een mooie tas te voorschijn!
Ik had nog een mooi bijpassend lapje voor de binnenkant en 
band voor de draagbanden.
Ik ben helemaal tevreden!
(En stiekem ook best een beetje trots op hoe netjes het zakje is geworden)

Ik heb al een paar dagen geen andere tas meer gebruikt...


En omdat ik toch al achter de naaimachine zat,
ook nog maar even een klein kraamcadeautje....


Ook al goed bevonden door de verse ouders.

En erg leuk om te maken, ga ik zeker vaker doen.

dinsdag 19 augustus 2014

Stippen en meer

Vandaag ben ik voor het eerst in weken bij de kringloop
binnen gelopen en oh, wat ben ik daar blij mee!
Ik vond een paar leuke lapjes en deze...


Twee dienblaadjes; wit met rode stippen!
Voor de Terven? Ja, ik denk 1 voor in huis en 1 voor de Terven.

Mijn zwager werkt als vrijwilliger bij de Dierenambulance
Hij liet laatst al weten dat ze een jong ratje hadden binnen gekregen, 
of Muis die wilde hebben.
Maar ja, toen had ze nog twee koppeltjes. 
Helaas hebben we Kaye een paar weken geleden laten inslapen
omdat ze een heel snel groeiende tumor in haar borst had. 
Vorige week zette de Dierenambulance het ratje op Facebook
in de hoop op een nieuw baasje. Tja, toen zijn we overstag gegaan...

Gister heb ik haar opgehaald en haar een naam gegeven.

Dit is Aine.
Ze heeft een Keltische naam gekregen en het betekent Koningin der elfen.

Ze is nog een beetje schrikkerig, maar dat kan ook komen doordat ze 
slecht ziet met haar rode oogjes.
Knuffelen vindt ze nog een beetje spannend, maar wel fijn.
Nu maar hopen dat ze over een paar weekjes vriendjes kan worden
met Muis haar andere ratjes.
Tot die tijd mag ik heerlijk knuffelen en socialiseren.

zondag 17 augustus 2014

Weer thuis

Zo, we zijn weer terug van vakantie.
Heerlijk in onze caravan in Appelscha bivakkeert. 
Mijn kleine neefje kwam ook en omdat hij moeite heeft met een 
K aan het begin van een woord, kamperen we tegenwoordig 
in een "terven". 
Ach, we hebben besloten dat ding gewoon allemaal zo te gaan noemen,
we willen toch al niet bij de caravan-mensen horen....

We zaten in Appelscha, zodat ik twee keer per week naar mijn revalidatie
kon rijden. Dat was ongeveer een half uur rijden, dus net te doen.
De revalidatie is behoorlijk zwaar, zowel lichamelijk als emotioneel.
Ben heel veel moe, dus er komt niet zo heel veel uit mijn handen.

Maar ja, mijn kleine neefje wordt morgen 2, al vierden we het vandaag.
En klein neefje is DOL op Bumba!
We zagen laatst in de winkel een klein meisje die een 
Bumba-pop in haar handen had. Zijn reactie was "Bumba, mij?"
Nee, die was dus niet van hem!
Maar het was nog ruim 3 weken tot zijn verjaardag....
Dus ik kon aan het werk!

Maar, het is gelukt om hem op tijd af te krijgen. 
Vanmorgen nog de voeten onder het lijf genaaid, dus, echt net op tijd!
Maar het was het meer dan waard. 
Hij viel gewoon even stil toen hij het hoofd van Bumba 
tevoorschijn zag komen uit het pakpapier. 
Om hem daarna in zijn armen te nemen.
Zo lief!!

Gelukkig maar, want ik heb besloten dat dit soort dingen haken prima te doen is, 
maar het in elkaar zetten vind ik een crime!
Dus, voorlopig geen poppen meer haken... 
(Ze zetten zichzelf niet in elkaar, helaas.)

Ook heb ik mezelf (via Marktplaats) een cadeautje gegeven.


Geen schoenen voor elke dag (ivm de sleehakken), maar wel erg leuk.
Vandaag droeg ik ze en ik word er helemaal vrolijk van om naar beneden te kijken.

donderdag 31 juli 2014

Weer een jaartje ouder.

Eergister was het mijn 41e verjaardag en jeetje, wat ben ik toch 
verschrikkelijk verwend!!
De dag voor mijn verjaardag brak Kabouter mijn rood met witte stippen 
bakje, waar ik 'smorgens altijd mijn yoghurt uit eet.
Manlief vroeg gelijk waar ik die had gekocht. 
Tja, op een rommelmarkt...

Vervolgens kreeg ik DIT allemaal van Manlief en Kabouter!!
WAUW!

Heel blij werd (en word) ik van dit prachtige cadeau van Ina
Deze mooie en kleurrijke ketting maakte ze voor mij. 
Ik had de primeur, haar aller eerste ketting!


Ook kreeg ik een wolmolen, die al heel lang op mijn verlanglijstje stond.
En een leuk boekje met spelletjes voor kat, want...

Dit mooie meisje is Summer!
Rechtsboven op de foto staat mijn lieve kleine neefje,
die heel goed door had dat dit een baby was.
Hij miauwde op een heel hoog toontje en was
heeeeel voorzichtig met haar! Heel schattig.
Summer is nog maar 6 weekjes, dus nog heel piepklein.
Nu is het weer compleet, 3 kinderen, 3 konijnen en nu ook weer 3 katten.

woensdag 16 juli 2014

Cadeautjes

Afgelopen zondag werd mijn overbuurmeisje (en vriendin van Muis) 18 jaar.
Aangezien dat een belangrijke verjaardag is, vond ik dat ik
daar best wel even aandacht aan mocht geven.
Ik heb voor haar een omslagdoek gehaakt in haar favoriete kleuren.
Paar bloemetjes erop en een prachtig cadeau was klaar.


Ze was er ook erg blij mee, gelukkig.

Bij Susan won ik nog een hele mooie weg gever. 


Een geweldig mooie hanger, daar ga ik nog even een mooi koord aan maken.
En dan ga ik di met veel plezier dragen.
De engel heeft ook precies mijn kleur rood! Prachtig.
Nu nog even een goed plekje ervoor bedenken waar hij mag stralen.

Bij Moos zag ik prachtige armbanden die ze te koop aanbood.
Daar hoefde ik niet lang over na te denken! Lastiger was het om 
er één uit te kiezen, ze waren allemaal zo mooi....

Zaterdag kwam de post hem brengen en ik
draag hem sindsdien zo veel mogelijk.
En ik draag hem zonder dat hij mijn pols pijn doet, niet knelt
en gewoon om mijn pols zit, zonder dat ik hem voel.
Heb je enig idee hoe fijn dat is???
Moos echt, ik ben er super blij mee!



zondag 6 juli 2014

Druk, baby's en stippen

Het zijn rare weken geweest, de afgelopen twee weken.
Twee begrafenissen, veel verdriet, veel gesprekken en
veel lieve mensen om me heen.
Ondanks dit alles ging mijn revalidatie ook nog gewoon door.
Die bestaat uit gesprekken met een psycholoog, fysiotherapie en ergotherapie.
Het is dus zowel lichamelijk als geestelijk behoorlijk inspannend.
Inmiddels ben ik zover dat ik nu twee keer per week een uur
moet gaan sporten in de fitness-zaal. Dat is heel heftig voor mijn lijf!
En dat dan naast alle spanning die nu toch al in mijn lijf zit...
Afgelopen dagen waren niet zo fijn, laat ik het daarop houden.

Ondanks dit alles probeer ik wel bezig te blijven. 
Er kwam niet zo heel veel uit mijn handen, maar toch een paar dingetjes
wil ik jullie niet onthouden.

Muis heeft baby's!
Geen echte, geen mensenbaby's, maar twee lieve kleine rattenbaby's.
Ze zijn nu 5 weken oud en ongeveer zo groot als muizen.
Die kunnen nu nog niet bij Kaye en Meeko in het hok,
daarvoor zijn ze nog te klein. 
Dus staan ze in een kooi naast elkaar, zodat ze wel al kunnen wennen.


Dit zijn Odille en Charna.
En voor beide kooien heb ik nieuwe hangmatjes, kruiptunnels,
verstop-zakjes en -plekjes gemaakt.
Muis was er erg blij mee en gelukkig de rattendames ook.

Ik denk dat het voor iedereen die haakt of breidt
herkenbaar is, een wol overschot.
Meer wol en meer ideeën dan tijd om het ooit op te maken...
Ik heb mijzelf dan ook een (tijdelijk) verbod op gelegd
om nog meer wol te kopen.
(Dat zelfde geldt voor lappen stof!)
Dus ik ben nu begonnen aan een nieuwe deken
om wat van mijn wol op te maken.
Het wordt een regenboog golfjes deken.

Ik heb al een keer alles weer uitgehaald (nou ja alles, vier kleuren).
Ik kreeg namelijk, zeer terecht, commentaar van Vogel.
Ik was namelijk begonnen met groen, daarna geel.
Dat was fout! Zo is de volgorde van de regenboog toch niet?!
ROGGBIV, zo is de volgorde, dat had Muis zelf aan hem geleerd!!
Dus, mama heeft braaf de kleur volgorde aangepast
en is opnieuw begonnen...

Ook ben ik nog wat rood met witte stippen kussens aan het maken.


Deze zijn gemaakt van twee restlapjes, kleine stipjes (wit met rode)
aan de ene kant en groot aan de andere kant.
Manlief is helemaal om en wil nu graag alles in de caravan rood en wit.
En het liefst ook nog rood met witte stippen!
En wat extra kussens zitten en liggen wel lekker,
dus of ik er nog wat extra wilde maken.
Tuurlijk wil ik dat. Ik ga straks nog een paar maken
met weer een andere stip, voor de afwisseling.

Ik ben nog steeds niet om wat betreft de caravan
en dan helemaal de voortent. Wat een lelijke dingen zijn dat!!
Maar goed, in de caravan begint het nu toch wel als een gezellig
en eigen plekje te voelen.
Gelukkig!

donderdag 26 juni 2014

Verdriet

In oktober schreef ik al een keer een korte blog over Alice.
Een jonge vrouw met een zeldzame variant van 
baarmoederhals kanker. Ze zamelde geld in voor onderzoek en heeft 
geknokt voor haar leven, maar helaas, 
afgelopen weekend heeft ze die strijd verloren.

Op haar blog schreef Alice in oktober over de rare acties die er op poten 
worden gezet voor verschillende kankersoorten.
Zoals die snorren in "movember" voor teelbalkanker.
Of al die roze dingen voor borstkanker.
Omdat haar kanker zeldzaam is, bestaat er natuurlijk niks voor. 
Zelfs geen onderzoek naar de juiste medicijnen (chemo),
aangezien het weinig voor komt en dus voor de industrie niet winstgevend...
Alice bedacht allerlei slogans voor haar kanker en de kleuren die ze daarvoor bedacht
waren mintgroen met zebrastrepen.
Op de begrafenis, afgelopen dinsdag, hadden mijn zusje en ik beide
een groen lintje met zebrastrepen. (Helaas had ik geen mintgroen.)



En gisteravond kreeg ik een telefoontje dat de moeder van Jasper en Marijn
(de in september door hun vader vermoorde jongetjes), 
een einde aan haar pijn en haar leven heeft gemaakt.

Ben er verdrietig en stil van...

maandag 23 juni 2014

Volkswagenbus

Afgelopen zaterdag vierde mijn schoonzusje haar
uitgestelde 40e verjaardag.
Ik had de deken niet af, maar hij was wel zo ver klaar dat 
ik hem aan haar kon geven.
De bus was klaar, maar de rand erom heen nog niet.


Ik heb hem zo aan haar gegeven en ook bij haar gelaten.
Nu nog rustig verder haken aan de rand
(geen haast meer) en die in elkaar zetten.
Als de rand helemaal klaar is naai ik de bus erin.

Is het nog nodig dat ik zeg dat ik best wel trots ben op het busje?

Maar er is nu ook weer tijd voor andere haakprojecten!!

woensdag 18 juni 2014

Vier keer winnen en een nieuwtje.

Een paar weken geleden won ik bij Marjo een hele mooie give away!

Een pakket vol met prachtige bollen Punk garen.
Nu nog een project bedenken en heerlijk aan de haak, de blauwe 
en aqua kleuren zijn echt helemaal geweldig!

Een paar dagen later bleek ik ook bij Dreamstuff een deel van haar 
maandlange give away te hebben gewonnen.
 Drie prachtige huisjes van stof, die ook nog eens magneten zijn.
Zo leuk!!

En als klap op de vuurpijl won ik ook nog eens de give away 
bij Ikke.
Drie bollen katoen in flitsende kleurtjes, een haakboekje om bloemen
te haken en een Addi (ergonomische) haaknaald.
Ik ben zo benieuwd of ik met deze haaknaald langer kan
haken zonder pijn in mijn hand en pols te krijgen.....

En vanavond wonnen "we" ook nog eens van Australië!!
Dus, Oranje doet het goed. 
Al vind ons Vogeltje zo'n wedstrijd best wel heel erg lang duren!
Hij is maar met zijn Lego gaan spelen en keek alleen als er iets gebeurde.

En nog een nieuwtje, ik ben afgelopen maandag gestart met mijn
12 weken durende revalidatie "Leven met pijn".
Dus, twee ochtenden in de week moet ik naar het revalidatie-centrum.
Morgen mijn tweede ochtend....