dinsdag 28 januari 2014

Dankbare dinsdag

Marloes is vorige week begonnen op haar blog met de 
dankbare-dinsdag. 
De dag waarop je even stil staat  bij de dingen waarvoor je dankbaar bent.

Waar ik dankbaar voor ben?
Voor alle lieve reacties die ik van jullie kreeg op mijn blogje over Jody.

En ik ben dankbaar voor mijn lieve mannetjes. 

Vogeltje was mee met ons naar de dierenarts, waar hij de hele tijd 
Jo bleef aaien en ons bleef knuffelen.
Zodra ze niet meer ademde begon hij Jody uit te leggen waar de Poezenhemel was.
Ik vroeg hem of het niet handiger was geweest als hij dat iets eerder,
toen ze nog leefde, had gedaan.
Nee, zei hij, dat gaf niet, want Saartje zou haar wel helpen het te vinden.
(Saar is ongeveer 4 jaar geleden ingeslapen.)


En Kabouter kwam vanmiddag thuis, dus die moesten we het nog vertellen.
Kabouter, ik moet je wat vertellen. Vrijdag is Jody dood gegaan.
Kabouter: Oh, waarom?
Omdat ze al heel oud was.
Kabouter: Oh, was je toen verdrietig?
Ja, heel verdrietig een nog steeds.
Kabouter: En ook in de war?
Ja, ook in de war.
Kabouter: Hebben we dan nog maar 2 poezen?
Ja, we hebben Pucca en Amara nog.
Kabouter: Ok.

Soms, heel soms zou ik willen dat ik wat meer autistisch was, zoals Kabouter, 
dan zou afscheid nemen makkelijker zijn.
Of dat ik me helemaal kon laten gaan in een fantasiewereld, 
zoals Vogeltje, dan kan je alles goed fantaseren...
Maar oh, wat ben ik dankbaar voor onze twee mooie zoon's met hun 
prachtige kijk op de wereld!
En wat ben ik dankbaar dat ik daar af en toe een stukje van mag bekijken.




maandag 27 januari 2014

Polkadot

Herinner je je deze nog?


Ik heb inmiddels besloten dat hij binnen blijft en niet in de tuin beland.

Hij is gewoon te leuk geworden!!
Ik vond rode hoogglans verf in de kast en heb de kom hiermee twee lagen gegeven.
Toen hij droog was stipte ik er met de achterkant (gummetje) 
van een potlood witte stipjes op.

Ach, toen ik toch aan het verven was heb ik gelijk twee oude 
(donker blauwe) bloempotjes mee geverfd.
Ik vond namelijk in de tuinkast bloembolletjes die ik niet had gepoot
en ze waren wel uitgelopen. 
Die verdienden natuurlijk wel een potje.


Wie wat bewaard die heeft wat en 
wie handig is maakt er weer iets moois van, toch?

En vervolgens liep ik in de Action tegen deze aan....


Daar moesten er ook maar een paar van mee naar huis.
En dat terwijl ik alleen maar ging om wat zakjes knopen te scoren,
wat gelukkig ook gelukt is.

Gister kreeg ik een schitterend cadeau van mijn zusje!
Ze had van fimoklei voor mij een prachtige ketting gemaakt.


Ik ben er zo blij mee!

zondag 26 januari 2014

Sneeuw!!!

Gisteravond begon het heel aarzelend, maar al snel met meer overtuiging;
het sneeuwde!!
Vanmorgen lag het er nog steeds, dus dan kunnen de konijnen 
lekker in de sneeuw spelen.

Alleen Beer op de foto, de dames wilden allebei niet gefotografeerd worden.
Slechte haar-dag? Geen idee, maar zodra ik een foto wilde maken 
liepen ze naar binnen of onder een tafeltje.....


Van Sinterklaas had Vogel een sneeuwballenknijper gekregen, 
die moest natuurlijk uitgeprobeerd worden.
Je moet wel flink wat sneeuw pakken, maar dan krijg je 
perfect ronde sneeuwballen.
Ziet er wel wat raar uit... Net een piepschuimballetje!

Een paar impressie foto's van de mooie witte wereld.
En, we gingen natuurlijk met de slee naar het park! We waren niet de enige...
Op het dak van de konijnenren kan je zien dat er toch wel 
een centimeter of 7 à 8 sneeuw is gevallen.
En vanavond en morgen verwachten ze nog meer sneeuw.

vrijdag 24 januari 2014

Afscheid


Vandaag hebben we de knoop door moeten hakken...
Jody haar lijf was op.
We zullen haar zo ontzettend gaan missen!


Na bijna 17 jaar moeten we gaan wennen aan een leven zonder haar.
Het voelt zo stil in huis....

donderdag 23 januari 2014

shoppen bij de kringloop

Vanmorgen ben ik gezellig samen met mijn overbuurvrouw Ina
(van het kleurrijke blog Inacolourina) naar verschillende kringloopwinkels
gegaan. Tenminste dat was de bedoeling, maar na 2 winkels 
was er al zo'n gat in de dag geslagen dat we maar naar huis gingen.

Maar geslaagd zijn we zeker!


Een kanarie gele plastic olifant. 
Ik zou normaal geen plastic olifant kopen, 
maar deze was zo grappig knal geel...


Twee dozen met letters, groene en blauwe.
Voor knutsels en ik heb Muis moeten beloven dat zij er ook wat van krijgt.
Zij maakt namelijk al jaren kaarten en dit kan zij daar ook goed voor gebruiken.
Daarnaast hebben dit soort letters voor haar de link naar Rosa
het vervolg op de "Hoe overleef ik" serie van Fracine Oomen.
In dat boek maakt de vriend van Rosa scrabiti; grafiti met scrabble steentjes.
Die boeken serie heeft ze verslonden, zodra er weer een nieuwe uitkwam.
(En ik ook, hoor. Je bent nooit te oud voor kinderboeken!)


Een fleurige, gebloemde sjaal. Ik zag net dat de foto wat wazig is, 
maar de sjaal staat inmiddels in een emmertje sop. 
Dus de foto overdoen is nu geen mogelijkheid.

Een hele schattige paraplu. (Nooit gedacht dat ik ooit een plu schattig zou vinden )
Gewoon normaal formaat, maar met stipjes aan de binnenkant 
en een hartjes randje rondom. De buitenkant is effen.


Een houten salade bak. Tijden geleden had ik al een keer een 
plaatje gepind op Pinterest.


Salade bakken op stammetjes in de tuin, geverfd als paddenstoelen.
Zo'n leuk idee!!
Nu zit ik alleen te twijfelen of ik hem wel in de tuin wil
of dat ik een rood met witte stippen bak in huis wil houden....
Ach, eerst maar verven, daarna zie ik wel verder.


Nog een vondst op Pinterest was het patroon van dit uiltje.
Ik had alleen niet gedacht dat hij zoooooo klein zou zijn...
Hij is heel schattig, maar toch ga ik het maar wat vergroten voor een volgende uil.
Ach, zo blijft een mens wel bezig ;)


dinsdag 21 januari 2014

Konijnen en nog een kussen

Hier in Groningen hebben we een heel leuke en gevaarlijke winkel; Sostrene Grene.
Een van oorsprong Deense winkel (die wij hier in huis de Zusjes Groen noemen), 
waar je kleine cadeautjes, hebbedingetjes, 
knutselspul en huishoud handigheden kan kopen.

Ik kocht daar vorige week een paar kaartjes.
Ook deze.

En deze konijntjes riepen heel hard tegen mij dat ze echte knuffeltjes wilden worden...
Dus ik aan het tekenen en uitproberen.

 Eerst een proefkonijn van effen rest-lapjes en stift. 
Daarna het patroon aangepast en een echtpaar gemaakt.


Omdat ik de witte stof die ik nog had (een laken) niet mooi vond, 
heb ik de lijfjes ook maar gekleurd gemaakt.
De ogen zijn knopen en de snorharen, neus en mond zijn geborduurd.
Ik vind ze zelf echt heel grappig geworden.
Misschien zou ik nog een kleinere in het groen of paars moeten maken, als kindje...

Ik had in een bakje allemaal hele kleine stukje stof liggen. 
Te klein om iets van te maken, maar te leuk om zomaar weg te gooien..
Dus heb ik er een lappenkussenhoes van gemaakt.
Tenminste van de kleurtjes die in de kamer passen. 


De rest ligt nog steeds in het mandje te wachten op een bestemming.
Misschien een lapjes-tas ofzo?


vrijdag 17 januari 2014

Opgeruimd in mijn naaikamer

Mijn naaikamer was inmiddels een bende geworden.
Volgens mij heb ik er niet meer opgeruimd sinds ik hem inruimde.
En we hebben hem daarna nog wel weken als huiskamer gebruikt,
Muis heeft er al menig nachtje (met vrienden) gewoond
en ik heb inmiddels uitpuilende bakken stof en rommelige manden wol.
Kortom, opruimtijd!

Nu heb ik elk stukje stof in handen gehad en netjes opgevouwen, 
alle wolletjes weer in bakken en manden en 
mijn bureau weer heerlijk opgeruimd.

In de kringloop vond ik twee metalen draadmandjes, die bij mij een nieuw huis vonden.
Een zwarte met een porseleinen handgreep en 3 vakken,
hier staan vrolijke lapjes in die ik graag gebruik.
En een simpele witte, die ik met twee haakjes ophing achter mijn naaimachine.
Ook hadden we nog 3 houten kruidenrekjes liggen.
Die hebben ooit bij Vogel aan de muur gehangen voor zijn verzamelingen.
Deze heb ik op de balk achter mijn machines opgehangen. 
Hierin zitten spoeltjes, klossen garen, mijn laptop-oplader en nog meer van dat
rondslinger-spul wat je wel bij de hand moet hebben.

Ik heb eindelijk een kussenhoes genaaid voor mijn circle of friends granny's.
En nu geniet ik er zo van als ik naar de bank kijk....
Ik ben er echt heel blij mee.


Ik heb besloten niet meer mee te haken met de CAL, het ging me echt te langzaam...
Nu kan ik heerlijk afwisselen. De ene avond zit ik allemaal kleine granny's 
te haken voor de VW bus en de andere avond ga ik verder met deze deken.
Ik heb al wel een verandering in mijn kleuren aangebracht.
Ik had namelijk nog een donkerdere blauw, maar deze laat ik maar achterwege.
Het is zo al blauw genoeg...


donderdag 16 januari 2014

Cadeautjes

De afgelopen paar dagen heb ik zo veel cadeautjes gekregen, 
dat ik bijna zou denken dat ik jarig was!

Mijn lieve man kwam zaterdag terug met een tas
 vol lieve dingen voor mijn naaikamer.
Ik had hier al een vuilnisbak en nog wat dingetjes van, maar nu dus nog veel meer!
Een heerlijke koffiebeker, twee kratjes voor op mijn bureau 
(bakjes en mandjes heb je immers nooit te veel!), 
nog een placemat (gebruik ik als kleedje) en een schoottafeltje.

En, ik kreeg ook nog eens de eerste Flow van het mini-abonnement,
 wat Manlief zomaar voor me afsloot!
(Ik heb moeten beloven aan Muis dat we de inhoud van de Flow's gaan delen.)

Ook kreeg ik van Zomerkind, deze lieve, zelfgemaakte paperclips opgestuurd.
En ik won bij Wolfje dit lieve winterfeetje om zelf te maken met vilt.
Die zal ik binnenkort eens in elkaar gaan zetten, ben benieuwd.




donderdag 9 januari 2014

Pucca

Ik beloofde al onze katten hier voor te stellen, dus nu is Pucca aan de beurt.

Pucca is een kat met een geschiedenis.
Mijn broertje kreeg een huis in Rotterdam en daar kwam Pucca binnenlopen.
Ze bleek van de vorige bewoners te zijn geweest en 
ze hadden haar gewoon achter gelaten. 
Ze leefde al een tijd op straat....
Mijn broertje heeft haar geadopteerd en haar Pucca genoemd.

Naar dit poppetje. In de cartoon is ze verliefd op Garu 
en loopt hem de hele tijd achterna.
Pucca loopt ook als een hondje achter je aan.

Toen mijn broertje naar Groningen verhuisde, 
kwam hij op een kamer 2 hoog terecht.
Geen goede plek voor een kat, dus kwam ze tijdelijk bij ons logeren.
Tja... Na 3 jaar heb ik gezegd dat ze voortaan bij ons blijft.
We weten inmiddels dat ze al ouder moet zijn dan 11 jaar en 
ze heeft bijna geen tand meer in haar bekje. 

Pucca is de allerliefste kat, die je met ademloze adoratie kan aankijken.
En zodra je in haar buurt stil staat ben je van haar! 
Ze slaat dan heel bezitterig haar staart om je been. Ze houdt (van) je!
We noemen haar ook wel ons Poeh katje, omdat ze echt ontzettend lief is, 
maar een heel klein beetje brein heeft... (Ze is niet zo slim.)

Omdat we dus helemaal niks weten van haar eerste jaren, 
weten we ook niet wat haar is overkomen, 
maar er is een keer iets heel naars gebeurd met een vuilniszak.
Daar was ze echt doodsbang voor!! 
Met heel veel geduld en beloning hebben we haar nu zo ver dat ze niet meer 
direct het huis uit vlucht als je een vuilniszak pakt. 
Als ik tegen haar blijf praten wil ze zelfs wel bij me in de keuken blijven.

Vorig jaar vond ik dit bankje buiten op straat en nam het mee naar huis.
Vanaf dat moment was het haar bankje, het Puccabankje.
Ik heb het opgeknapt en iedereen noemde het ook het Puccabankje.
Helaas stond hij erg in de weg en heb ik hem laatst weg moeten doen.
Genoeg andere plekjes voor Pucca om te liggen.

Heel soms laat ze ineens haar speelse kant zien en valt ze mijn draadjes aan.
Hier was ze eerst aan het spelen met mijn draadjes, 
maar daarna hield ze me gewoon goed vast.

Kortom, onze Pucca heeft na een hele omzwerving en mogelijk rottigheid, 
ons volledig om haar dikke, korte staartje gewonden en andersom.....
Ze hoort gewoon bij ons!


maandag 6 januari 2014

Opruimen

Zoals ik al op veel blogs ben tegen gekomen, is het de tijd van opruimen.
Kerstboom en kerstspul uit de huiskamer en nu is het tijd voor rust....

We zijn hier bezig met de laatste puntjes op de i te zetten,
na onze mini verbouwing. 
Plintjes weer op de vloer, 
muren nog even een beetje bij werken met verf,
nieuw rolgordijn in de keuken en 
nog een paar van die kleine, maar tijdrovende klusjes.

Het stoorde me dat er een haaktas en een doos met wol 
rond slingerde in de huiskamer.
Maar ja, ik ben bezig met twee dekens tegelijk
of eigenlijk wissel ik ze af. 
Dus vanmorgen maar even naar Ikea voor wat witte dozen.


Zo, veel beter.

Netjes geordend. Een project per doos.
Voorraad wol voor de deken onderin en 
bovenin een kratje die eruit kan.


Zo kan ik heel simpel mijn haakwerk mee nemen naar de bank.
Oh, zo kan je gelijk zien welke kleurtjes mijn 
CAL 2014 zal gaan worden.
(Misschien dat je ook het kartonnen doosje ziet zitten? 
Daar zit een stukje heerlijk ruikende zeep in. 
Die heb ik in al mijn wol voorraden, zo lekker!)


donderdag 2 januari 2014

nieuwe projecten

Mijn zusje verraste me door foto's te sturen van de mutsen en sjaals, 
ze had mijn blog gelezen. 
Ik wist niet eens dat ze dat deed :)
Dus, alsnog een paar foto's van de verjaarscadeautjes.

Met de klok mee: een col om dubbel om dubbel om te slaan, met granny's, van Fenna.
Een enkele col met bijpassende muts, ook van Fenna.
Alles bij elkaar.
En een col en muts van dikke wol gemaakt op de breiringen.

Voor mezelf ben ik van een laatste restje Fenna
 nog een paar vingerloze handschoentjes aan het maken. 
Ze zijn bijna klaar, nog een klein randje en dan afwerken.
Ik maakte ze naar het voorbeeld van ingthings.


Ook ga ik mee haken met de hit van dit moment, de Crochet along 2014.
Ik kan nog niet mijn kleurtjes laten zien, want ik heb nog niet alles in huis. 
Er waren een paar kleurtjes uitverkocht en 
ik krijg ze vandaag of morgen binnen...
Dus, de kleuren houden jullie tegoed.

Maar omdat ik toch iets anders ernaast moet haken 
(vier rijtjes per week is wel wat weinig), heb ik 
besloten dat ik voor mijn schoonzusje ook een deken ga haken.
Ze is net voor kerst jarig, maar geeft in de zomer een groot feest,
ze werd immers 40.
Omdat ze dol is op oude VW busjes maak ik een deken van een busje.

Het is eigenlijk een borduurpatroon, maar ik maak het met allemaal granny's.
De auto wordt lichtblauw.
ik ben dus aan het rekenen gegaan en ik moet voor de zomer
696 vierkantjes haken van 5 cm groot. 
En natuurlijk nog allemaal aan elkaar vast maken....
Ik heb nog even, gelukkig!
(Ik was gister al begonnen, maar toen ik de vierkantjes
 voor het wiel aan elkaar vast maakte was het geheel zo stug,
 dat ik weer overnieuw begin met een dikkere haaknaald.)

Ik ben dus nog wel even bezig...