donderdag 26 maart 2015

Plastic Tasjes Challange

Gister kwam ik op Facebook een mooie actie tegen. Meestal ben ik niet zo van de acties en deel en win dingen, maar deze past goed bij mij.
Het is de Plastic Tasjes Challange. De uitdaging is om een maand lang geen plastic tasjes aan te nemen in winkels of te gebruiken wat je nog hebt liggen aan plastic tasjes.
Als je je aanmeld krijg je een vierkante meter Noordzee. Die moet je schoon houden!
De opdracht is eigenlijk heel simpel, neem een boodschappentas mee. Zorg dat je een (opvouwbaar) tasje in je zak of handtas hebt zitten, dan hoef je ook geen plastic tasje aan te nemen.

Je kan er heel simpel een zelf naaien, heb ik ook gedaan, al meerder keren. Dit een een voorbeeld patroon tas. Al zou ik zelf niet een tas van nylon maken, maar van katoen. Bij voorkeur van gerecyclede stof. De tas rechtsboven is gemaakt van 2 kussenslopen van de kringloop.

Is het niet je ding om achter de naaimachine te kruipen? Geen tijd? Bij veel winkels verkopen ze ook simpele opvouwbare tasjes, al moet ik wel zeggen dat deze ook van nylon zijn.... 
Of je kan er één bij mij bestellen. Ik naai met liefde een tas met opberghoesje voor je, in de kleur die je wenst. Voor 3,50 euro inclusief porto.

Lieve lezers, kleine moeite, doe mee om een maand lang de dieren en het milieu voorrang te geven. Kleine moeite toch?

maandag 16 maart 2015

Inhaalslag?

Potverdikke, er is inmiddels weer zo veel tijd overheen gegaan sinds ik heb geblogd... Er is ook zo veel gebeurd sindsdien!

In februari vorig jaar heb ik me ziek moeten melden op mijn werk ivm te veel pijn tijdens het werken. En afgelopen zomer heb ik een leren leven met pijn traject van 16 weken gevolgd in een revalidatiecentrum. Een van de punten waar daaraan gewerkt werd was de terug keer in je eigen werk. En, dat wilde ik ook dolgraag, weer aan het bed staan. Daar heb ik tenslotte zo keihard voor geknokt, met 3 kinderen toch een hbo studie volgen is niet simpel, geloof me.
De afdeling waar ik normaal meestal werkte (ik had geen vaste afdeling als oproepkracht) zag het toch niet zitten dat ik daar kwam voor mijn re-integratie-traject, dus moesten we wat anders verzinnen. Dat werd de TBC afdeling, onder het mom van weinig zorg, dus weinig lichamelijke belasting voor mij. Ik begon met 2 ochtenden in de week, met het idee dat we dat hopelijk snel konden uitbreiden. Helaas, na 2 weken kon ik niet meer voor of achteruit van de pijn.
Ik moest helaas onder ogen zien dat ik niet meer als verpleegkundige aan het bed zal komen te staan, dat ik dat ook niet meer zou moeten willen....
Laat ik het kort houden en zeggen dat me dat wel wat traantjes heeft gekost!

Maar ja, ik moest wel wat gaan doen, aangezien ik toch al een lange tijd in de ziektewet zat.
In overleg met een arbeidsdeskundige hebben mijn leidinggevende en ik besloten iets heel anders te proberen. Sinds een paar weken zit ik achter de balie van het echocentrum. Ik heb nog steeds patiëntencontact, al is het veel vluchtiger. Ik werk nu 4 middagen in de week en het is me 100% meegevallen. Ik heb geen hekel aan mijn werk, al is het wel wat te simpel. Maar ik heb nu aangegeven dat ik er graag wat taken bij wil krijgen en daar wordt aangewerkt. Ook heb ik besloten dat als dit mijn voorland is, ik toch weer de schoolbanken in zal moeten gaan en een (verkorte) opleiding tot medisch secretaresse wil gaan volgen.
Dus, veel verandering...

Natuurlijk ben ik nog steeds veel bezig met dingen maken. Zo stond er in onze planning om met onze kinderen een drieweekse reis naar Amerika te gaan maken.  Mijn Disneyfreaks moesten en zouden het echte en oorspronkelijke Disneyworld zien. En alle andere disneyparken....
Maar voor de reis heb ik voor mijzelf een nieuwe tas genaaid met Amerika en Columbus voorop.


Ik heb er erg veel plezier van gehad en nog steeds gebruik ik hem dagelijks.

Ook ben ik nog steeds een grage bezoeker van kringloopwinkels, alsof dat zou veranderen.
Daar heb ik vorige week een prachtig beeldje gekocht. Een beeld van die serie stond al jaren op mijn verlanglijst. Ik had alleen verwacht dat ik een iets grotere zou kopen, ooit. Deze is ongeveer 4 cm hoog.


Een echt Nana beeld, van Niki de Saint Phalle. Zelfs met dit kleintje ben ik erg blij!!

Oh, en ons Summertje is natuurlijk al maanden weer uit het gips. En net toen wij hoopten even niet naar de dierenarts te moeten gaan met haar (we moesten elke week wel 1 of 2 keer met haar en haar gipspootje daarheen), werd madam krols... En dat besloot ze even te vieren met een heel mooi creme kleurig katertje. Ik geef toe dat er mooie kitten zouden zijn gekomen, maar een klein, niet volgroeid katje van 6 maanden met een nest, nee dat leek ons niet de bedoeling. Dus, weer naar de dierenarts voor sterilisatie. Ach ja, duur was ze toch al, haha. En de streken die ze uithaalt zijn onbetaalbaar!

Zo,voor ik voor deze keer er een eind aan brei (haak of naai), nog een fijne aankoop die ik bij de kringloop deed. Dit vrolijk rode mandje met olielampjes. Nadat ik ze stevig schoon heb gemaakt vond ik ze ook erg geschikt als vaas voor mijn tulpjes.

Ik beloof dat ik niet meer zo lang zal weg blijven uit blogland. Heb het toch wel een beetje gemist!!!